Patrząc na twarze Algierii zachwyciłam się ich różnorodnością. Do tej pory pisałam wam głównie o Tuaregach, dziś zapraszam do poznania innych mieszkańców największego kraju Afryki (i 10. co do wielkości na świecie!).
Spis treści:
Wizyta ministra
Podczas wyjazdu trafiłam na wizytę ministra w miasteczku. Z tej okazji trawę pomalowano na zielono, niebo na niebiesko, a dzieci ubrano w tradycyjne stroje. Zresztą nie tylko dzieci, bo wzdłuż drogi stały różnorodne grupy etniczne grając muzykę, śpiewając i tańcząc.
Minister przeszedł, pozdrowił i znikł w budynku, tymczasem zebrani dalej świętowali. Spotkanie było dla nich świetną okazją do wspólnej zabawy. Skoro już jesteśmy razem, mamy instrumenty – zróbmy z nich użytek!
Wędrowałam od jednej grupy do drugiej, mój przewodnik rzucał co chwila kolejne nazwy, żałuję, że nie notowałam tego wszystkiego, ale z drugiej strony bardzo chciałam uwiecznić tych ludzi, ich radość i piękne stroje!
W szkole turystyki
Zawieziono nas też do szkoły turystyki. Uczyli się tu m. in. przyszli kelnerzy i kucharze. Jedni gotowali wspaniałe dania, inni elegancko podawali je do stołu. A potem wszyscy wspólnie je zjadali. Świetne połączenie teorii i praktyki!
Ponieważ w 2014 r. odwiedzających w Algierii było malutko (z Polski trafiały tu regularnie grupy TORRE), zatem pokazano nas trochę niczym eksponaty. „Zobaczcie, tak wyglądają turyści, kiedyś będziecie ich obsługiwać, wasze studia mają przyszłość!”
Studenci chcieli się pokazać od jak najlepszej strony, zatem powitali nas w swych narodowych strojach. Wyglądali przepięknie, a po mojej sesji fotograficznej spytali, czy mogą teraz zrobić sobie ze mną selfie. Tego dnia trafiłam na dziesiątki kont społecznościowych!
Jedi w oazie
– Dzień dobry! – mer oazy Bou Saada wita mnie piękną polszczyzną. Skąd zna nasz język? Od polskich lekarzy, którzy prowadzili tu szpital. W latach 70. pracowało w Algierii ok. 30 tys. Polaków! Dziś jest ich może kilkuset…
Patrząc na siedzących mężczyzn zrozumiałam, skąd George Lucas wziął inspirację do strojów Jedi w „Gwiezdnych Wojnach”. Toż to wypisz wymaluj beduińskie burnusy!
Płaszcze z wielbłądziej wełny doskonale sprawdzają się w pustynnych warunkach, izolując ciało od temperatur. A do tego wyglądają naprawdę stylowo! Nic dziwnego, że wciąż są noszone. W oazie Bou Saada widziałam je u młodych i starszych. Sama też przymierzyłam taki strój. I żałuję, że nie skusiłam się na zakup!
Twarze Algierii – statystyka
Wśród ponad 40 milionów mieszkańców Algierii znajdziemy wiele różnorodnych grup etnicznych:
- Arabowie – ok 67%
- Berberowie – 23,8% (w tym Kabylowie – 13,8%, Shawiya – 5,3%, Imazighen – 3,8%)
- Beduini – 6,3% (w tym Tajakant – 4,1%)
- Europejczycy – ok. 1%
- pozostali – 2,0% (w tym Sahrawi, Tuaregowie i Chińczycy)
źródło: Wikipedia
Zapraszam do obejrzenia portretów „Twarze Algierii”
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Algierczykach we Francji sięgnij po doskonałą książkę Ludwiki Włodek „Gorsze dzieci Republiki„.
Chcesz wybrać się tu w podróż? W TORRE znajdziesz unikalny program „Algieria. Sahara” pokazujący najciekawsze miejsca kraju (Algier, wiszące mosty Konstantyty, starożytne miasta ibadytów, oaza Ghardaja i Tamanrasset na południu)
(c) AfrykAnka.pl
Podoba Ci się ten wpis?
Będzie mi miło jeżeli postawisz mi kawę. Serdecznie dziękuję!