Choć Pieniny są niewielkie, to ich urodą zachwycali się malarze i poeci. Zaś wygięta wiatrami sosna na Sokolicy to najczęściej fotografowane drzewo w Polsce! Jej trwanie na przekór przeciwnościom to prawdziwa lekcja pokory.
Sosna z czasów świetności
Do Pienin mam ogromny sentyment – bo tu właśnie wybraliśmy się na pierwsze górskie wycieczki z naszymi synkami. Staś miał 6 tygodni, zaś Michaś półtora roku. I bardzo się im takie wędrowanie z rodzicami podobało!
Pieniny – legenda o ich powstaniu
Wedle legendy Sokolica to córka Króla Pienin, która pod wpływem złego czaru skamieniała na wieki. To dlatego wiosną kwitną na jej zboczach żółte kwiaty smagliczki, a sama góra z pięknymi krajobrazami jest nieustającym natchnieniem fotografów.
Pieniny natchnęły nas do rodzinnej eskapady!
Na jej szczyt wiedzie malowniczy szlak przemierzany od dziesięcioleci przez turystów. – Człowiekowi potrzebne jest piękno krajobrazu – powiedział o górach Jan Paweł II, podczas mszy św. w Nowym Targu 8 czerwca 1979 r. Nie przypadkiem zatem pierwszy park narodowy w Polsce powstał właśnie w górach.
Te góry są idealne na wędrówki z małymi dziećmi!
W czerwcu 1932 roku Pieniny i teren Trzech Koron stały się Parkiem Narodowym. Można je zwiedzać spacerując górskimi ścieżkami, można też wyruszyć na spływ Dunajcem, gdzie flisacy z wprawą mijają co trudniejsze odcinki rzeki. Co ciekawe najwyższym szczytem nie są słynne Trzy Korony lecz Wysoka (mająca 1050 m. n.p.m.)
Dunajec u stóp!
Jednak Pieniny mają też inne skarby. Takie jak niewielki kościółek w Dębnie Podhalańskim. Zbudowany z drewna modrzewiowego w XV wieku ma zrębową konstrukcję. Cieśle łączyli bale kładzione na siebie poprzez specjalne nacięcia, dzięki czemu powstawały budowle wznoszone bez użycia gwoździ.
Po wejściu do wnętrza oszałamia bogactwo zdobień, będących istnym skarbem średniowiecznego malarstwa. Sklepienia, ściany a nawet ławy i parapety pokrywa polichromia. Jej niezwykłość polega na tym, iż jest ona najstarszą w całości zachowaną polichromią w Europie wykonaną na drewnie.
Dębno Podhalańskie – wnętrze kościoła.
Docenili ją filmowcy, umieszczając w tym właśnie kościele scenę ślubu Janosika z Maryną, dziś jednak z pewnością nie dostali by na to zgody. Szacowny zabytek wymaga bowiem troski – by go zobaczyć indywidualnie najlepiej trafić tu w niedzielę, gdy podczas mszy wnętrze wypełnia góralski śpiew. Na co dzień do wnętrza można zajrzeć przez kratę przy wejściu.
Niedzica w jesiennym nastroju.
Za to nic nie stoi na przeszkodzie by zobaczyć wnętrza zamku w Niedzicy. Tu znowu czeka na nas legenda: tym razem ukrytego skarbu inkaskiej księżniczki Uminy, której ojciec był właścicielem tego zamku, zaś ona szukała w nim schronienia przed hiszpańskimi prześladowcami.
Nikt dotąd go nie odnalazł, ale każdy kto tu trafi, zostawia kawałek swego serca. A przecież tam skarb twój, gdzie serce twoje…
Najsłynniejszy znak przy zamku!
Spacerując po szlakach pamiętaj, by z nich nie zbaczać – tutejszy ekosystem jest bardzo kruchy! Rocznie te niewielkie góry odwiedza ponad pół miliona osób!
Przeczytaj o rodzinnej wędrówce po Beskidzie Niskim.
Więcej relacji z wyjazdów z dziećmi na portalu Małego Podróżnika.
(c) AfrykAnka.pl
Podoba Ci się ten wpis?
Będzie mi miło jeżeli postawisz mi kawę. Serdecznie dziękuję!
